Een koninklijke onderscheiding voor Jan Mollema

Vrijdag 27 april regende het lintjes in hetland. Een van die lintjes was voor de Thesinger Jan Mollema.

Een klant die niet op kwam dagen
Voor Jan Mollema begon vrijdag 27 april heel gewoon. 's Ochtends om half negen had hij een afspraak in het Trefpunt met een klant. Jan wachtte en wachtte. Tegen negen uur kwam er een fotograaf in het Trefpunt langs om te vragen waar hij moest zijn voor foto's. Dat wist Jan ook niet. De fotograaf vertelde dat hij het druk had door de lintjesregen en dat de 'gasten' die een lintje kregen dat vaak niet door hadden. Jan moest erom lachen en had zelf nog helemaal niet door dat hij zo'n 'gast' was.
Wat Jan niet wist was dat er zich ondertussen aan verschillende kanten van het dorpshuis groepen mensen verzamelden: mensen van de gemeente Ten Boer, van verschillende verenigingen, familieleden. Onder aanvoering van burgemeester André van de Nadort trok een hele optocht het Trefpunt binnen. Jan wist niet wat hem overkwam, want hij wachtte nog steeds op zijn klant.

Jan te midden van zijn apetrotse familie (foto: Paul Sloot)

Een lachende gastvrije gastheer
Burgemeester Van de Nadort nam het woord. Nu de klant niet was komen opdagen, had Jan vast wel even tijd, dacht de burgemeester. Hij bracht in herinnering dat Jan vanaf 2004 als penningmeester nauw betrokken was bij het nieuw op te richten dorpshuis: 'Je hebt Thesinge op de schouder genomen.' Hij roemde Jan als beheerder om zijn gastvrijheid: 'Een gastheer die de gasten altijd lachend een warm welkom heet.' En ere wie ere toekomt: Jan deed dat natuurlijk samen met zijn vrouw Henny.
De burgemeester omschreef Jan als heel actief, soms overactief. Iemand die moeilijk nee kan zeggen en zelf graag de regie in handen neemt. Het humeur van Jan bereikte wel eens een dieptepunt als de verenigingen het dorpshuis niet opgeruimd achter lieten. Tip van de nieuw aangestelde dorpscoach van de gemeente was dan ook dat Jan één persoon van een vereniging verantwoordelijk moest stellen en als er niet goed opgeruimd was contact op moest nemen met die persoon.
Jan werd ook geprezen als gids van de molen Germania en om zijn schilderwerk en klein onderhoud aan deze molen; om zijn penningmeesterschap van de begrafenisonderneming en het beheer van de begraafplaats; om het penningmeesterschap van het huurdersplatform. Ook zijn inzet in het verleden voor onder meer Dorpsbelangen, toneelvereniging W.W.K., muziekvereniging
Juliana, en zijn rol als mede-initiatiefnemer van het dorpsfeest in 2000 en van het jubileum van de basisschool bleven niet onvermeld.

Lid in de Orde van Oranje Nassau
Volgens de burgemeester was het niet moeilijk om de koningin te overtuigen dat Jan veel betekent en betekend heeft voor de lokale gemeente. Zijn slotwoorden waren dan ook dat het Hare Majesteit de Koningin behaagt om Jan Mollema op te nemen als lid in de Orde van Oranje Nassau. Jan kreeg zijn lintje opgespeld en het publiek applaudisseerde langdurig. Dat applaus kwam recht uit het hart want de aanwezigen wisten hoeveel Jan en ook Henny bijgedragen hebben aan het Trefpunt.

Een complete verrassing
Jan was compleet verrast. Hij begreep niet hoe Henny het zo geheim had kunnen houden. Omringd door Henny en zijn kleinkinderen zei hij: 'Ik heb nooit gedacht aan mijzelf. Lintjes zijn voor andere mensen, maar niet voor mij.' En voegde hij eraan toe: 'Nu ik hem heb, nemen ze hem ook niet meer af.' En ook hij wees uitdrukkelijk op de inzet van Henny.
Tijdens de koffie en de gebakjes nam Jan de felicitaties en bloemen in ontvangst van de
groeperingen waar hij zich voor had ingezet.

Een supervrijwilliger
Henri Schijf nam als voorzitter van het bestuur van het Trefpunt ook het woord. In het Catshuis was zeven weken in het geheim vergaderd en was de gedoogpartij opgestapt. Wat, naast Jan, ook geen enkele andere Nederlander wist was dat de onderhandelingen over de supervrijwilliger Jan gingen. En gelukkig, de dag ervoor (26 april) had een jager (minister De jager) het plan gelanceerd dat Jan toch onderscheiden moest worden. Toen dat bekend werd 'kwam heel het land juichend overeind.' En ook de naaste familie is zichtbaar apetrots op Jan. Mede door de bijdrage en de hulp van Henri Schijf en Peter Heidema heeft Jan deze onderscheiding mogen ontvangen. Henri eindigde zijn woorden met: 'Het Trefpunt is een fantastisch instituut dat veel te danken heeft aan een fantastisch man.' En daar waren de aanwezigen het mee eens.

Irene Plaatsman